Zakład Karny: „Nakrętka dla Oliwera”
Pomaganie może mieć różny charakter, czasami wystarczy nawet najmniejszy gest, który dla drugiego człowieka znaczy więcej niż nam może się wydawać. W codziennym pośpiechu często brakuje nam czasu na wyrażenie swojej empatii do kogoś, kto potrzebuje wsparcia. Nie bójmy się pomagać ponieważ to nas nic nie kosztuje.
„Początek akcji...”
Zakład Karny Wojkowice jest kolejnym miejscem, gdzie od prawie dwóch lat trwa akcja „Nakrętka dla Olinka”. Do akcji włączyli się wojkowiccy funkcjonariusze oraz osoby odbywające karę pozbawienia wolności w tutejszej jednostce penitencjarnej. Gdy pojawiły się pierwsze komunikaty o rozpoczętej zbiórce bardzo szybko było można zaobserwować aktywny udział osób chcących pomóc Oliwerowi. Wszystkich połączył jeden wspólny cel jakim jest wsparcie dla chłopca i jego rodziny.
„Mama opisuje historię syna...”
„Olinek cierpi na nieuleczalną chorobę genetyczną NBIA-PKAN2. Jest to choroba metaboliczna polegająca na odkładaniu się żelaza w mózgu. Ma ona charakter neurodegradacyjny i postępujący.
Olinek urodził się w 2006 roku jako zdrowe dziecko. Chodził, mówił a był też czas że biegał… Niestety jego stan zaczął się pogarszać. Po kilku błędnych diagnozach w wieku 7 lat została postawiona ta ostateczna i prawidłowa. Diagnoza a raczej wyrok na naszego ślicznego synka.
Obecnie Olinek ma 13 lat. Jest w stanie terminalnym. Choroba uwięziła go w jego słabiutkim i kruchym ciałku. Spowodowała porażenie czterokończynowe, zabrała wzrok… Olinek oddycha za pomocą rurki trachei. Jest karmiony za pomocą gastrostomii (PEG, rurka do żołądka). Cześć leków musi być podawana drogą dożylna za pomocą dojścia centralnego- Broviak. Na stałe ma tez założony cewnik urologiczny.
Niestety leku nie ma… Choroba bardzo szybko postępuje. Możemy jedynie łagodzić jej objawy. Sprawić, żeby mniej bolało… Zapewnić temu małemu bohaterowi komfort odchodzenia.
Olinek jest w swoim domu pod opieka "Domowego Hospicjum". Jest otoczony miłością i troską w każdej minucie swojego życia. Bardzo chcemy aby do końca w tym domu pozostał. Pragniemy aby czuł się bezpieczny i kochany… aby w tej drodze mógł towarzyszyć mu młodszy brat, mam, tata a jego koty dodawały mu otuchy. Nie chcemy by odchodził w obcych szpitalnych murach przy ludziach których nie zna… Byłam przy jego pierwszym oddechu i chcę być przy ostatnim… Wierzę, że dzięki Waszemu wsparciu to się uda.”
„Będziemy z Wami…”
Zbieranie nakrętek oprócz wymiernej pomocy finansowej jest symbolem walki o życie i zdrowie. Akcja „Nakrętka dla Olinka” nie kończy się dziś ona będzie trwać tak długo jak będzie to konieczne. Nie bójmy się pomagać.
Tekst i foto: st. sierż. Marcin Szymczyk